WMO: Κλείνει η τρύπα-ρεκόρ του όζοντος του 2020

Η τρύπα-ρεκόρ της στιβάδας του όζοντος που είχε δημιουργηθεί το 2020 πάνω από την Ανταρκτική υποχώρησε σημαντικά τον περασμένο Δεκέμβριο. Η δημιουργία της αποδόθηκε από τους επιστήμονες σε μια σειρά ακραίων μετεωρολογικών συνθηκών στο Νότιο Ημισφαίριο και στην παρουσία ουσιών που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος στη Στρατόσφαιρα. Η τρύπα του όζοντος στην Ανταρκτική το 2020, αναπτύχθηκε ραγδαία από τα μέσα Αυγούστου και έφτασε σε μέγεθος τα 24,8 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα στις 20 Σεπτεμβρίου 2020, με εξάπλωση πάνω από το μεγαλύτερο μέρος της παγωμένης ηπείρου.

Είχε τη μεγαλύτερη διάρκεια και ήταν μια από τις μεγαλύτερες και βαθύτερες τρύπες από τότε που ξεκίνησε η συστηματική παρακολούθηση της στιβάδας του όζοντος, πριν από 40 χρόνια. Οδηγήθηκε από τον ισχυρό Πολικό Στρόβιλο και τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες στη Στρατόσφαιρα (το στρώμα της ατμόσφαιρας μεταξύ περίπου 10 χλμ και 50 χλμ ύψους). Οι ίδιοι μετεωρολογικοί παράγοντες συνέβαλαν επίσης στην τρύπα-ρεκόρ του όζοντος της Αρκτικής το 2020, σε αντίθεση με την ασυνήθιστα μικρή και βραχύβια τρύπα του όζοντος στην Ανταρκτική το 2019.

Η μείωση της στιβάδας του όζοντος σχετίζεται άμεσα με τη θερμοκρασία στη Στρατόσφαιρα. Αυτό συμβαίνει επειδή τα πολικά στρατοσφαιρικά νέφη, τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στη χημική καταστροφή του όζοντος, σχηματίζονται μόνο σε θερμοκρασίες κάτω των -78°C. Αυτά τα πολικά στρατοσφαιρικά νέφη περιέχουν κρυστάλλους πάγου που μπορούν να μετατρέψουν τις μη αντιδραστικές ενώσεις σε αντιδραστικές, οι οποίες μπορούν στη συνέχεια να καταστρέψουν γρήγορα το όζον, μόλις το φως από τον ήλιο γίνει διαθέσιμο για να ξεκινήσει τις χημικές αντιδράσεις. Αυτή η εξάρτηση από πολικά στρατοσφαιρικά σύννεφα και ηλιακή ακτινοβολία είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο η τρύπα του όζοντος εμφανίζεται μόνο στα τέλη του χειμώνα / στις αρχές της άνοιξης του Νότιου Ημισφαιρίου.