Δελτίο καιρού για Πέμπτη 6/8

Σύμφωνα με τα δορυφορικά στοιχεία που ήταν διαθέσιμα χθες Παρασκευή στον ιστότοπο του Εθνικού Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών (INPE), στην περιοχή υπήρχαν 1.669 εστίες φωτιάς, τρεις φορές περισσότερες από ό,τι τον Ιούλιο του 2019 και ο μεγαλύτερος αριθμός που έχει καταγραφεί από το 1998 που διατηρούνται αρχεία. Το προηγούμενο ρεκόρ χρονολογείται από τον Ιούλιο του 2005, με 1.259 εστίες.

Τους επτά πρώτους μήνες του 2020 συνολικά εντοπίστηκαν 4.203 εστίες φωτιάς, αριθμός τριπλάσιος σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι. Το 2019 ήταν μια ιδιαίτερα καταστροφική χρονιά, με εξαπλάσιο αριθμό πυρκαγιών σε σχέση με το 2018.

Η περιοχή του κόσμου με την περισσότερη υγρασία, το 62% του Παντανάλ, μιας κοιλάδας η οποία στην καρδιά της εποχής των βροχών είναι κάτω από το νερό σε ποσοστό 80% και η οποία αποτελεί μεγάλο καταφύγιο πανίδας, βρίσκεται στη Βραζιλία.

Σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας της Βραζιλίας, πέντε στρατιωτικά αεροσκάφη εστάλησαν στην περιοχή και 320 στρατιώτες κινητοποιούνται από το προηγούμενο Σάββατο για να αντιμετωπίσουν τις πυρκαγιές στην πολιτεία Μάτο Γκρόσο

Βόρεια του Παντανάλ, στο δάσος του Αμαζονίου ο Ιούλιος ήταν ιδιαίτερα καταστροφικός, με 6.091 εστίες φωτιάς, τις περισσότερες από το 2017. Όμως ο αριθμός των πυρκαγιών τους πρώτους επτά μήνες του 2020 έχει μειωθεί κατά 9% σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι. Οι ειδικοί αναμένουν όμως την κατάσταση να επιδεινωθεί καθώς μόλις ξεκίνησε η ξηρή περίοδος.

Η αποψίλωση του Αμαζονίου έφτασε σε νέο επίπεδο ρεκόρ το πρώτο εξάμηνο του έτους, με 3.700 τετραγωνικά χιλιόμετρα να αποψιλώνονται, αύξηση 25% σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι.

Ο ακροδεξιός πρόεδρος της Βραζιλίας Ζαΐχ Μπολσονάρου δέχεται έντονες επικρίσεις από τις οικολογικές οργανώσεις καθώς από τον Ιανουάριο του 2019 που ανήλθε στην εξουσία άφησε να εννοηθεί ότι θα εγκρίνει γεωργικές και μεταλλευτικές δραστηριότητες σε προστατευόμενες περιοχές του Αμαζονίου.

Όμως τις τελευταίες εβδομάδες η κυβέρνηση της χώρας δέχεται μεγάλες διεθνείς πιέσεις, κυρίως από επενδυτές που ζητούν “αποτελέσματα” στην καταπολέμηση της αποψίλωσης και των πυρκαγιών.

«Η Αρκτική θερμαίνεται πάνω από δύο φορές ταχύτερα από τον παγκόσμιο μέσο όρο, με συνέπειες για τον πληθυσμό για τους τοπικούς πληθυσμούς και οικοσυστήματα, αλλά και για όλη την Υδρόγειο,» δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας της Υπηρεσίας Πετέρι Τάαλας.

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι οι πόλοι της Γης επηρεάζουν τις καιρικές συνθήκες πολύ πιο μακριά, εκεί όπου διαμένουν εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι.

Προηγουμένως η Μετεωρολογική Υπηρεσία του ΟΗΕ είχε αναφέρει ότι στις 20 Ιουνίου σημειώθηκε θερμοκρασία 38 βαθμών Κελσίου στη ρωσική πόλη του Βέρχογιανσκ στη Σιβηρία, αλλά η υπηρεσία ακόμη δεν έχει επαληθεύσει αυτό που θα πρόκειται για το απόλυτο ρεκόρ θερμοκρασίας του Αρκτικού Κύκλου. Το φαινόμενο σημειώθηκε καθώς πυρκαγιές σάρωναν την περιοχή.

Η υπηρεσία εξηγεί ότι η παρατεταμένη ζέστη συνδέεται με ένα τεράστιο σύστημα παρεμπόδισης της πίεσης στην ατμόσφαιρα και με μια στροφή προς τα βόρεια ενός θερμού ρεύματος που έφερε ζεστό αέρα στην περιοχή. Ωστόσο η υπηρεσία πρόσθεσε πως πρόσφατη έρευνα κορυφαίων ειδικών περί το κλίμα έδειξε ότι αυτή η αύξηση της θερμοκρασίας θα ήταν σχεδόν αδύνατη χωρίς την αλλαγή που προκάλεσε ο άνθρωπος στο κλίμα.

Οι πληροφορίες που συνέλεξαν οι αμερικανικές υπηρεσίες που μετρούν το χιόνι και τον πάγο έδειξαν ότι η ζέστη στη Σιβηρία έχει «επιταχύνει την υποχώρηση των πάγων στην αρκτική ακτή της Ρωσίας, ιδιαιτέρως από τα τέλη Ιουνίου, οδηγώντας σε πολύ χαμηλή έκταση θαλάσσιου πάγου στις Θάλασσες του Λάπτεφ και του Μπάρεντς.»

Οι επιστήμονες τονίζουν ότι ορισμένοι πληθυσμοί έχουν ήδη φτάσει τα όρια επιβίωσής τους καθώς συρρικνώνεται ο πάγος της Αρκτικής. Οι πολικές αρκούδες στηρίζονται στον θαλάσσιο πάγο του Αρκτικού Ωκεανού για να κυνηγήσουν φώκιες. Καθώς ο πάγος διαλύεται, τα ζώα αναγκάζονται να περιφέρονται για μεγάλες αποστάσεις ή στην ακτή, όπου αγωνίζονται να βρουν τροφή και να ταΐσουν τα μικρά τους.

Τα σαρκοβόρα αυτά ζώα μπορούν να «νηστεύουν» για μήνες, ειδικά κατά την καλοκαιρινή περίοδο, όταν οι πάγοι λιώνουν. Με την υπερθέρμανση του πλανήτη, όμως, η οποία επηρεάζει σε διπλάσιο βαθμό την Αρκτική, η απουσία πάγου διαρκεί ολοένα και περισσότερο. Αδυνατώντας να βρουν στο περιβάλλον τους κάποια άλλη τροφή εξίσου πλούσια με τις φώκιες, οι πεινασμένες πολικές αρκούδες συχνά απομακρύνονται από τα εδάφη τους.

Οι πολικές αρκούδες θεωρούνται ευάλωτες προς εξαφάνιση από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN), με την κλιματική αλλαγή να αποτελεί βασικό παράγοντα απειλής.

Ο Δρ Steven Amstrup, επικεφαλής επιστήμονας της Polar Bears International, ο οποίος συμμετείχε επίσης στη μελέτη, δήλωσε στο BBC News: «Αυτό που δείξαμε είναι ότι, πρώτον, δεν θα μπορούν να επιβιώσουν τα νεογνά των αρκούδων. Θα γεννιούνται, αλλά τα θηλυκά δεν θα έχουν αρκετό σωματικό λίπος για να παράγουν γάλα για να τα κρατήσουν στη ζωή».